Metody pracy

Edukacja przez ruch D. Dziamskiej

EDUKACJA PRZEZ RUCHTwórcą EDUKACJI PRZEZ RUCH jest Dorota DziamskaEDUKACJA PRZEZ RUCH to pedagogiczny system kształcenia i terapii przeznaczony do pracy z dziećmi na poziomie edukacji elementarnej.
Nawiązuje on do holistycznej koncepcji rozwoju człowieka i rozwija umiejętności
konstruowania rzeczywistych zajęć zintegrowanych.
Chodzi tu przede wszystkim o zintegrowany sposób pracy organizmu podczas uczenia się !Edukacja przez ruch to system form i metod kształcenia oraz terapii,
który wykorzystuje naturalny, spontaniczny ruch organizmu.
Człowiek rusza się, a więc przez ruch uaktywnia zmysły, dzięki którym poznaje otaczający świat.– badania dowodzą, że aby człowiek mógł się prawidłowo rozwijać,
to w proces uczenia się powinny być wplecione wszystkie zmysły,
– narzędziem edukacji przez ruch jest koło integracji sensorycznej,
czyli koło zintegrowanego ruchu organizmu,
– integracja sensoryczna to spójność wykonywanych czynności, współwykonywanie, jednoczesność (dzieci patrzą, słuchają, kreślą, chodzą…),
– integracja sensoryczna to proporcja w aktywizowaniu wszystkich zmysłów,
– podczas zajęć ruch powinien być zaplanowany, rytmiczny, dopełniony muzyką
lub z niej wyprowadzany.

Celem ćwiczenia edukacji przez ruch jest aktywizowanie struktury pamięci długotrwałej,
a konkretnie jej trzech struktur:

1. Pamięci proceduralnej (dziecko rusza się w każdym ćwiczeniu),
2. Pamięci zdarzenia, epizodycznej (przeżycia emocjonalne danego ćwiczenia – dźwięki, muzyka, rytm),
3. Wiedzy (efekt ćwiczenia, np. praca plastyczna staje się punktem wyjścia do realizacji innych treści).

Każde zajęcie prowadzone omawianą metodą zawiera kolejne etapy:

• ćwiczenia o charakterze graficznym lub manipulacyjnym
• rytmicznie wykonywane przy optymalnym ruchu ciała,
• swobodne działanie z wykorzystaniem różnych technik plastycznych, prowadzące do powstania karty pracy,
• zestawienie indywidualnych kart pracy w kartę zespołową, swobodna rozmowa na jej temat,
• wykorzystanie powstałej karty pracy do przemyślanej analizy, dzięki której możemy zaplanować kolejne formy działania dzieci podczas zajęć.

Podczas zajęć wykorzystujemy trzy podstawowe formy aktywności dzieci:
1. Ćwiczenie – doskonali poszczególne funkcje organizmu, np. kreślenie, tupanie, skakanie,
2. Zabawę – zawiera kilka ćwiczeń, np. w zabawie \”Deszcz nad miastem\” dzieci chodzą wokół stołu, kreślą rytmicznie krople ręką lewą i prawą,
3. Grę – składa się z kilku ćwiczeń wg określonych zasad (np. ograniczenie czasu ich wykonywania).

3 – 4 latek
kreśli rytmicznie jedną ręką kreski, kropki, owale, niepełne wiązki z punktu,

5 – latek
kreśli rytmicznie oburącz kreski, kropki, owale, niepełne wiązki z punktu, fale, spirale, jodełki, zygzaki,

6 – 7 latek
kreśli naprzemienne, rytmiczne ćwiczenia graficzne takie jak podane wyżej dla dzieci młodszych, a oprócz tego pełną wiązkę z punktu.

Główne cele wdrażanego programu:

1. Rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowo-słuchowej.
2. Usprawnianie małej motoryki poprzez kreślenie wybranych znaków grafomotorycznych zgodnie z metodyką systemu.
3. Rozwijanie umiejętności zgodnego współdziałania w parze oraz w zespole.
4. Kształtowanie odporności emocjonalnej, doświadczanie radości.
5. Nabywanie umiejętności wypowiadania się w oparciu o wykonaną kartę pracy.
6. Zdobywanie doświadczeń matematycznych poprzez manipulowanie papierem i składanie papieru według zasad origami.

Rozwiązania metodyczne zastosowane w programie: indywidualne i zespołowe karty pracy, origami – baje, gry i zabawy interakcyjne, kinezjologiczne zabawy dydaktyczne.

Założone efekty w poszczególnych sferach:

SFERA POZNAWCZA

* Rozwój kompetencji językowych i komunikacyjnych: tworzenie własnych opowiadań na podstawie origami-baji, rytmizowanie tekstu, uczenie się tekstu w ruchu.
* Posługiwanie się określeniami dotyczącymi ilości, wielkości, położenia, kształtu przedmiotów, przekształcania figur geometrycznych.
* Doświadczanie różnych możliwości wykorzystania papieru

SFERA SPOŁECZNA

* Doświadczanie współdziałania w parze, zespole i grupie.
* Szanowanie wytworów wspólnej pracy i pracy innych.
* Umiejętność dzielenia się wspólną przestrzenią podczas działań w mikro i makro przestrzeni.

SFERA EMOCJONALNA

* Doznawanie radości z podejmowanych działań indywidualnych i grupowych.
* Przeżywanie pozytywnych emocji w kontaktach z innymi.
* Doświadczanie opóźnionej gratyfikacji.

SFERA FIZYCZNA

• Działania doskonalące wyczucie własnego ciała, jego ruchu w przestrzeni, uzyskanie płynności ruchu,
• Ćwiczenia małej motoryki wzmacniające mięśnie dłoni i nadgarstka.
• Doskonalenie koordynacji wzrokowo – słuchowo – ruchowej.

 

EDUKACJA MATEMATYCZNA W PRZEDSZKOLU
METODĄ EDYTY GRUSZCZYK – KOLCZYŃSKIEJ

W przedszkolu edukacja matematyczna metodą E. Gruszczyk- Kolczyńskiej odbywa się poprzez zabawę, atrakcyjne zajęcia oraz w sytuacjach codziennych. Zajęcia są wypełnione zabawami, ciekawymi zadaniami i grami. Ważna jest rozmowa z dzieckiem, gdyż sprzyja to rozwojowi jego myślenia…..

„Dziecięca Matematyka”  łączy intensywny rozwój intelektualny z kształtowaniem odporności emocjonalnej oraz z ćwiczeniem umiejętności matematycznych. Najważniejsze w tej edukacji są osobiste doświadczenia dziecka. To one stanowią budulec, z którego dziecko tworzy pojęcia i umiejętności. Program jest w taki sposób opracowany aby umożliwić dziecku sukces w nauce szkolnej minimalizując  niepowodzenia podczas procesu uczeniu się matematyki.  Ta metoda jest jedną z form aktywizujących, dostarczających dziecku wiedzę matematyczną, w sposób zabawowy i twórczy. Treść dostosowana do wieku i poziomu rozwoju umysłowego dzieci 3-6 letnich. Poza treningiem liczenia i przeliczania, dziecko uczy się schematu własnego ciała, nabywa orientacji w terenie oraz przestrzeni, uczy się konstruowania gier- „ściganek’

Celem „Dziecięcej Matematyki” jest:

• stworzenie dziecku pozytywnych warunków do harmonijnego rozwoju intelektualnego,
• wspieranie rozwoju wszystkich dzieci, czyli tych zdolnych jaki i tych które rozwijają się wolniej,
• kształtowanie u dzieci przyjaznego nastawienia do uczenia się, w tym zdolności do podejmowania wysiłku intelektualnego,
• konstruowanie wiedzy w taki sposób, aby przedszkolak mógł osiągnąć swoim umysłem wiedzę matematyczną oraz ją wykorzystać,
• wychowywanie dzieci w pozytywnym nastawieniu do dorosłych i dzieci, aby dobrze wiodło im się wśród innych.

Program “Dziecięca Matematyka” opiera się na realizacji poniższych obszarów:

1. Orientacja przestrzenna i umiejętności społeczne;
2.  Rytm i rytmiczna organizacja czasu;
3. Kształtowanie umiejętności liczenia, a także dodawania i odejmowania;
4. Wspomaganie rozwoju operacyjnego rozumowania;
5. Rozwijanie umiejętności mierzenia długości;
6. Klasyfikacja;
7.  Układanie i rozwiązywanie zadań arytmetycznych jako dalsze doskonalenie umiejętności rachunkowych dzieci;
8. Zapoznanie dzieci z wagą i sensem ważenia;
9. Mierzenie płynów i sens mierzenia;
10. Intuicja geometryczna, czyli kształtowania pojęć geometrycznych;
11. Konstruowanie  gier przez dzieci;
12. Zapisywanie czynności matematycznych znakami (<,>, =,+,-).

Wymienione obszary realizowane są  w podanej kolejności, ponieważ uwzględniają stopnie trudności. Wpływają stymulująco na rozwój intelektualny dziecka,  rozwijają zdolności matematyczne i przygotowują do nauki szkolnej.